Εσύ πού πονάς;
Από τότε που διδάσκω γιόγκα, είναι μέρος της δουλειάς μου να παρατηρώ τα σώματα που έχω απέναντί μου, αλλά και τα σώματα που κινούνται γύρω μου. Πολύ φυσικά, παρατηρώ τους ανθρώπους στον δρόμο, στα μαγαζιά, σε κάποια ουρά, χωρίς το παραμικρό ίχνος επίκρισης. 👀
Την προηγούμενη εβδομάδα, καθώς περίμενα στο ταμείο του σούπερ μάρκετ, παρατηρούσα την κυρία που δούλευε στο ταμείο: μία εξαιρετικά γλυκιά και εξυπηρετική κυρία γύρω στα 55, γεματούλα, με ταλαιπωρημένο και αγύμναστο σώμα. Το μαλλί της ήταν κοντά ξανθά, φορούσε πολύ έντονη μάσκαρα, ρουζ και κραγιόν και είχε ημιμόνιμο μανικιούρ τζελ, το οποίο την δυσκόλευε εμφανώς να χτυπάει τα πλήκτρα της ταμειακής μηχανής και να χειρίζεται τα χρήματα.
Εκείνα τα λεπτά της αναμονής, έγιναν αρκετοί συνειρμοί στο μυαλό μου, τους οποίους θα ήθελα να μοιραστώ. Το κύριο ηλικιακό κοινό των μαθητών μου είναι γυναίκες γύρω στα 50. Έχω, βέβαια, και αρκετές μαθήτριες νεότερες και μερικές λιγότερες (αλλά τόσο εκλεκτές!) αρκετά μεγαλύτερες. Κοινό γνώρισμα σε αυτή τη μέση ηλικία είναι οι μικροί ή πιο έντονοι πόνοι που το σώμα αρχίζει να μας μεταδίδει, ανοίγοντας μαζί μας έναν συνεχή διάλογο. Έναν διάλογο ανάγκης για αυτοφροντίδα, θα έλεγα. Αυτό που κάθε φορά συζητάω με τις μαθήτριές μου είναι πόση ανάγκη νιώθουμε όλες ότι έχουμε την κίνηση, ιδίως όσο μεγαλώνουμε, και πόσο θα θέλαμε να μπορούσαμε να αφιερώναμε περισσότερο χρόνο σε καθημερινή ήπια άσκηση.
Παρατηρώντας, λοιπόν, την κυρία στο σούπερ μάρκετ, μου ήρθε συνειρμικά στο μυαλό η ερώτηση: αυτή η γλυκιά κυρία που έχει αφιερώσει χρόνο στο κομμωτήριο, στο μανικιούρ και στο μακιγιάζ της, έχει αφιερώσει λίγο χρόνο στην κίνηση που χρειάζεται το σώμα της;
Το μεσημέρι της ίδιας μέρας, είχα μάθημα με μία από τις πιο αγαπημένες μου ενέργειες! Ένα φρέσκο νέο κορίτσι με πολύ χιούμορ, που όμως δεν είναι ευχαριστημένο από το σώμα της, νιώθει χοντρή! Προσπαθώ να την πείσω να είναι άβαφη και φυσική στα μαθήματα για να νιώθει πιο άνετα, αλλά «είναι χάλια» -κατά τη άποψή της- χωρίς μακιγιάζ! Εξάλλου, έχει συνηθίσει να είναι πάντα περιποιημένη, δηλαδή -όπως μου εξηγεί- μακιγιαρισμένη, με ημιμόνιμο μανικιούρ και ανταύγειες.
Και έρχομαι, λοιπόν, να αναρωτηθώ: τελικά, τι θεωρούμε σήμερα περιποίηση; Στο δικό μου το μυαλό, περιποίηση σημαίνει:
💗 να πίνω πολύ νερό,
💗 να κοιμάμαι καλά,
💗 να τρώω φρούτα και λαχανικά εποχής και μαγειρευτό φαγητό,
💗 να περνάω καθημερινά λίγο χρόνο στη φύση,
💗 να περπατάω,
💗 να ασκούμαι αν γίνεται καθημερινά,
💗 να διατηρώ καθαρό το σώμα (με μπανάκι και καθαρά ρούχα, εννοείται) και το μυαλό μου (με αναπνοές και διαλογισμό),
💗 να προσέχω τον χρόνο που χρειάζεται να περνάω μπροστά σε οθόνες.
Νιώθω, όμως, ότι είμαι σαν τη μύγα μες στο γάλα (βασικά από μικρή έτσι ένιωθα, απλώς συνεχίζω να επιβεβαιώνω την παρομοίωση 😆)… Παντού γύρω μου -στη στάση του λεωφορείου το πρωί, στον δρόμο, στην αυλή του σχολείου απέναντι από το σπίτι μου, στο πάρκο της γειτονιάς- βλέπω μικρά κορίτσια, κορίτσια γυμνασίου και λυκείου, να κυκλοφορούν με ψεύτικα τεράστια νύχια, ψεύτικες βλεφαρίδες και αρκετά με «πειραγμένα χείλη». Βλέπω το 99% των γυναικών να έχουν πάντα βαμμένα νύχια, μαλλί κομμωτηρίου, αρκετές ημιμόνιμο μακιγιάζ και πάει λέγοντας.
Δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα με όλες αυτές τις δόσεις ανάτασης της αυτοπεποίθησης μίας γυναίκας που έχουμε καθιερώσει στις μέρες μας. Όμως αναρωτιέμαι, γιατί η γυναικεία περιποίηση μετατοπίστηκε από τον τομέα της ευεξίας στον τομέα της αισθητικής; Φυσικά και θα μπορούσε να είναι ένας συνδυασμός, ιδανικός θα έλεγα των δύο τομέων. Αυτό, όμως, που προσωπικά παρατηρώ ως κανόνα, είναι ότι αφιερώνουμε χωρίς δεύτερη σκέψη χρόνο στο κομμωτήριο, στην αισθητικό και στην κοπέλα για τα νύχια, αλλά δεν θα βρούμε χρόνο για να γυμναστούμε, για να προετοιμάσουμε τα γεύματά μας και για να περάσουμε χρόνο στη φύση.
Νιώθω, λοιπόν, ότι έχουν αλλοιωθεί οι προτεραιότητές μας. Μήπως να αρχίζαμε να οργανώναμε Συναντήσεις Ευεξίας; Τι λέτε; Μωρέ μπας και είναι καλή ιδέα; Τι θα θέλατε να περιλαμβάνουν; Για πείτε ιδέες για να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια της περιποίησης σήμερα! Αν σε ενδιαφέρει, θα χαρώ να μοιραστείς μαζί μου τις ιδέες σου εδώ!
Α λ κ μ ή ν η ❤️
Photo by Atikah Akhtar on Unsplash