Δηλαδή με την κυριολεκτική έννοια του όρου, έχω περάσει τη μέση ηλικία με βάση το προσδόκιμο ζωής του σύγχρονου ανθρώπου. Οπότε είμαι επίσημα ‘μεσήλικας’. Και δεν με χαλάει καθόλου! 😊 Αγαπώ όλη τη σοφία, την εμπειρία και την ευγνωμοσύνη που φέρνει ο χρόνος στο πέρασμά του. Με το βλέμμα της απόστασης που μου έχει μάθει να παίρνω, την απόλαυση των μικρών καθημερινών στιγμών, αλλά και τα όνειρα για το μέλλον…

Δεν μπορώ, βέβαια, να πω ότι δεν αναπολώ τη νεανική αφέλεια, την αίσθηση ότι είμαστε άτρωτοι απέναντι στον χρόνο, αλλά και τη φρεσκάδα του δέρματος (κυρίως αυτό 😭!)… Γιατί ξέρω καλά ότι δεν υπάρχει επιστροφή σε αυτά, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και στη θέση τους έχουν έρθει άλλα, πιο βαθιά και πιο ουσιαστικά, αλλά άλλα…

Προχθές, πέτυχα στα social media μία παλιά μου δασκάλα γιόγκα στην Αθήνα, που τώρα είδα ότι άνοιξε δικό της στούντιο και χάζευα το στήσιμό του, βιντεάκια από τις πρακτικές της, το νέο της site… Απίστευτη ενέργεια, υπέροχη πρακτική! Με αυτή την αφορμή, αναζήτησα και το προηγούμενο στούντιο που την φιλοξενούσε και έναν ακόμη δάσκαλο που με καθοδήγησε στο παρελθόν. Και χάζευα και τις δικές του πρακτικές…

Αυτό είναι για μένα ένα από τα κομμάτια που έχουν περάσει ανεπιστρεπτί… Ένα κομμάτι πρακτικής που θα ήθελα να εξελίξω ακόμη περισσότερο και να αφοσιωθώ, όμως αυτό δεν πάει μαζί με το μεγάλωμα των παιδιών. Δεν πάει για μένα, δεν ταιριάζει σε μένα. Στο δικό μου μυαλό, τα παιδιά είναι προτεραιότητα. Στην καθημερινότητά τους, στο διάβασμά τους, στη διασκέδασή τους. Γιατί είναι πολύ λίγα τα χρόνια που στήνουμε τις βάσεις τους, που δημιουργούμε τις υποδομές για το μέλλον τους. Και αυτά κι αν δεν περνάνε απίστευτα γρήγορα ανεπιστρεπτί! 🌪️

Ξέρω ότι θα μπορούσα να μεγαλουργήσω επαγγελματικά στον νομικό κόσμο, αλλά και ότι θα μπορούσα να εξελίξω σε εξαιρετικά υψηλό επίπεδο τη γιογκική μου πρακτική. Ξέρω, όμως, ότι τίποτα δεν συγκρίνεται για μένα με την ευλογία να δημιουργώ… ανθρώπους. Να ζω βήμα προς βήμα τη δημιουργία μίας νέας ζωής, τη διαμόρφωση ενός νέου ανθρώπου, μίας προσωπικότητας που γεννιέται και πλάθεται με ερεθίσματα, υποστήριξη, ενθάρρυνση…

Όλα αυτά κάνουν την επιλογή μου απόλυτα ξεκάθαρη στα μάτια μου. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν αναπολώ και επιλογές που συνειδητά έβαλα σε δεύτερη μοίρα, που άφησα πίσω, ξέροντας ότι όταν τις ξαναπιάσω, θα είναι όλα διαφορετικά. Το διαφορετικό σημείο εκκίνησης θα κάνει τελείως διαφορετική τη διαδρομή και, μαζί με αυτήν, και την εξέλιξη… Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα είναι εξίσου όμορφη. Αλλά ακόμη κι αυτή η αναπόληση και η θλίψη που κρύβει μέσα της, είναι μέρος της διαδρομής… Είναι αυτά τα ‘όχι’ που συνοδεύουν κάθε ‘ναι’ στη ζωή μας… Και δεν πειράζει να υπάρχουν κι αυτά εκεί, δίπλα στην ευγνωμοσύνη για όλα αυτά που τόσο απλόχερα μου έχει χαρίσει η ζωή! Είναι ανθρώπινο.

Όχι, όμως, μόνο αυτό. Είναι και η κινητήριος δύναμη για τα επόμενα βήματά μου. 👣 Νομίζω ότι έτσι λειτουργούσα πάντα στη ζωή μου. Σε κάθε φάση της ζωής μου, έδινα την προσοχή και τη φροντίδα μου στο κομμάτι εκείνο που ένιωθα ότι είχε χάσει την ισορροπία και την αρμονία του, χωρίς να χάνω όμως την ολιστική οπτική που μου ταιριάζει για την ύπαρξη. Και όταν άρχιζε και αυτό το κομμάτι να εναρμονίζεται με το σύνολο, έθετα τα επόμενα βήματα.

Έτσι και τώρα. Αρχίζω να βλέπω το επόμενο δικό μου βήμα για την προσωπική μου εξέλιξη στο επίπεδο της δικής μου αυτοφροντίδας, μιας και αυτό είναι κάτι που νιώθω ότι το έχω χτίσει με πολύ κόπο στη ζωή μου: όσο απαιτητική κι αν είναι κάθε φάση της ζωής μου, προσπαθώ -και σε μεγάλο βαθμό καταφέρνω- να με φροντίζω. Να μου προσφέρω ό,τι έχει σημασία την κάθε περίοδο για να είμαι καλά.

Και γι’ αυτό ακριβώς, μου είναι ξεκάθαρο πού θέλω να διοχετεύσω αυτή την εμπειρία μου: στη φροντίδα των άλλων γυναικών. Τι εννοώ;

Είμαι γυναίκα, μητέρα, σύζυγος, επαγγελματίας, όπως οι περισσότερες γυναίκες. Βιώνω καθημερινά όλα τα οφέλη που μου προσφέρει η γιόγκα, η σύνδεση με το σώμα μου, τα συναισθήματα και τις σκέψεις μου. Βλέπω πόσο σημαντικές είναι οι παύσεις στη μέρα και στη ζωή μου. Και γι’ αυτό, θέλω όλα αυτά να τα μοιραστώ (να τα διαλαλήσω θα έλεγα! 📢) με όσες περισσότερες γυναίκες μπορώ, για να δουν και αυτές τη ζωή τους να μετουσιώνεται και τον εαυτό τους να μεταμορφώνεται! Μέσα σε όλες τις υποχρεώσεις της ημέρας μας, οφείλουμε να φροντίσουμε και τον εαυτό μας. Πρώτα τον εαυτό μας.

Έχουμε υποχρέωση απέναντι στον εαυτό μας να είμαστε καλά, για να μπορούμε να φροντίζουμε και τους άλλους γύρω μας. Να μάθουμε να φροντίζουμε τον εαυτό τους. Να τον αγαπάμε. Να τον ακούμε. Να τον νταντεύουμε και να τον κακομαθαίνουμε. Γιατί το αξίζουμε!

Είμαι απίστευτα ευγνώμων για όλα αυτά που μοιραζόμαστε καθημερινά! Για όλες τις κουβέντες και το άνοιγμα ψυχής πριν και μετά την πρακτική μας, για όλες τις πρακτικές που ‘θυσιάσαμε’ για την τόσο πολύτιμη κουβέντα μας… Οι γυναίκες δεν είμαστε ποτέ μόνες. Ευτυχώς! Είμαστε μία τεράστια αλυσίδα, συνδεδεμένες όλες μεταξύ μας και κάθε μία άρρηκτα συνδεδεμένη με αυτή την αλυσίδα της ύπαρξης… Είμαστε όλες εδώ για σένα! ⛓️

Γι’ αυτό, μπορούμε να βρισκόμαστε μεταξύ μας και να στηρίζουμε η μία την άλλη σε έναν κύκλο Ladies Self-care. Η αυτοφροντίδα μας βρίσκεται στα δικά μας χέρια! Αν σε ενδιαφέρει η ομάδα μας, συμπλήρωσε τα στοιχεία σου εδώ για να ενημερώνεσαι για τις δράσεις μας. Μέχρι την επόμενη συνάντησή μας, να θυμάσαι ότι  Ε ί σ α ι   Π ρ ο τ ε ρ α ι ό τ η τ α! 🌸

Α λ κ μ ή ν η ❤

️Photo by Priscilla Du Preez 🇨🇦 on Unsplash