Είναι Τετάρτη πρωί 10:50’ και φτάνω στο γυμναστήριο που διδάσκω γιόγκα. Είναι ένας υπέροχος χώρος δίπλα στη φύση, μακριά από πολυκατοικίες και αστικά κέντρα, 3 μόλις λεπτά από το σπίτι μου. Καθώς πλησιάζω με το αυτοκίνητο, βλέπω μία από τις νέες αγαπημένες μαθήτριες να φτάνει με τα πόδια και την ζηλεύω απίστευτα που περπατάει κάτω από τον ανοιξιάτικο ζεστό ήλιο!

Μιλάμε φτάνοντας, «σε ζήλεψα» της λέω «έτσι που σε είδα να έρχεσαι με τα πόδια!» «Ναι» μου λέει «προσπαθώ να περπατάω όσο μπορώ στις κοντινές αποστάσεις, γιατί ξεκίνησα να οδηγώ και σταμάτησα να περπατάω!»

Πόσο απλή και πόσο σπουδαία συνειδητοποίηση! Είμαι σίγουρη ότι όλοι μας την έχουμε κάνει κάποια στιγμή στην καθημερινότητά μας. Το θέμα έρχεται, όμως, ακριβώς εκεί: κάνουμε τη συνειδητοποίηση, ωραία. Τι κάνουμε μετά;

Κάναμε το μάθημά μας και μπαίνοντας στο αμάξι για να γυρίσω πίσω (στα μαθήματα κουβαλάω πράγματα για τη γιόγκα, οπότε δεν μπορώ να πηγαίνω με τα πόδια όταν διδάσκω), πήρα ένα λεπτό για να σκεφτώ τι είχα να κάνω:

✔️ Να τελειώσω το φαγητό.

✔️ Να πάω στο φαρμακείο.

✔️ Να πάω οπωσδήποτε στο σούπερ μάρκετ, δεν έχουμε χαρτί υγείας!

✔️ Να τελειώσω δύο δουλειές στον υπολογιστή.

✔️ Να πάρω τα παιδιά από το σχολείο και σε μία ώρα που έχουμε διαθέσιμη μέχρι να φύγουμε με τον Ορέστη -αυτός για προπόνηση κι εγώ για το μεσημεριανό μου μάθημα- να φάμε και να ξεκινήσουν διάβασμα τα παιδιά.

Μένω για λίγο συγκεντρωμένη για να αξιολογήσω τις προτεραιότητες της ημέρας και αποφασίζω να τελειώσω με το φαγητό και να πάω με τα πόδια στο φαρμακείο και στο σούπερ μάρκετ, για να απολαύσω για λίγα λεπτά τον υπέροχο ήλιο, και να αφήσω για το απόγευμα ή το βράδυ τις δουλείες στον υπολογιστή. Είναι κάτι που πρέπει να γίνει μέσα στην ημέρα, αλλά ο υπέροχος ήλιος τώρα είναι ψηλά! ☀️

Γύρισα, λοιπόν, σπίτι, τελείωσα το φαγητό, έφυγα αμέσως με τα πόδια για το φαρμακείο και το σούπερ μάρκετ (έβγαλα στον δρόμο και τα γυαλιά ηλίου για να νιώθω τον ήλιο παντού και να πάρω και λίγη παραπάνω βιταμίνη D) και απόλαυσα το εικοσάλεπτο με τις δουλειές! Και όταν γύρισα σπίτι, πρόλαβα να ξεκινήσω και το νέο μου άρθρο 😁

Αυτό ακριβώς είναι γιόγκα για μένα: να έχω, αφενός, την πολυτέλεια να ελίσσομαι μέσα στη μέρα μου με το πρόγραμμά μου και, αφετέρου, να έχω τη διαύγεια, τη συγκέντρωση και την ηρεμία που χρειάζεται για να αποφασίζω μέσα στη μέρα μου πώς μπορώ να διαχειριστώ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το εκ των πραγμάτων πιεσμένο πρόγραμμα της ημέρας, στο οποίο χρειάζεται -όπως όλοι μας- να είμαι κουρδισμένη με ακρίβεια πενταλέπτου για να βγει αποδοτικά και χωρίς μεγάλο άγχος. Αφού το αμάξι μου είναι γεμάτο χαρτάκια και, φυσικά, ταπεράκια με ξηρούς καρπούς και παξιμάδια, μερικές φορές και με το φρούτο της ημέρας 😆🍎 Τώρα δε που ψάχναμε να αλλάξω αμάξι με τον Σωτήρη, με ρωτάει: «Πόσες φορές μπαινοβγαίνεις στο αμάξι την ημέρα, 3-4;» «Τι λες;» του λέω «8 με 12!!!» 🤣

Πραγματικά, δεν μπορώ και δεν θέλω να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς γιόγκα! 🤣 Νιώθω τεράστια ευγνωμοσύνη που υπάρχει στη ζωή μου! Σε προσκαλώ να την γνωρίσεις! Όχι από μένα κατ’ ανάγκη, αλλά από κάποιον που θα σε εμπνεύσει να βιώσεις όλα τα οφέλη της στη ζωή σου! 🙏

Αν σε ενδιαφέρει να την γνωρίσεις από κοντά, μπορείς να συμπληρώσεις εδώ τα στοιχεία σου και να ενημερώνεσαι για τις δράσεις μας.  📧  Μέχρι τότε, μην αμελείς να απολαμβάνεις τον ήλιο ψηλά στον ουρανό! 😎

Α λ κ μ ή ν η  ❤

️Photo by Anders Jildén on Unsplash