Ότι τρέχουμε όλη μέρα χωρίς κανέναν λόγο και χωρίς κανέναv σκοπό, κυνηγώντας την ουρά μας; Με υποχρεώσεις, δραστηριότητες, πρόγραμμα στο κόκκινο κάθε μέρα, συνεχή πίεση και ανύπαρκτες παύσεις;

Όποιον κι αν συναντήσεις, με όποιον κι αν μιλήσεις, όπου βρεθείς και συζητήσεις, ακούς μόνο ένα πράγμα:
— Τι κάνεις;
— Τρέχω!
— Εσείς πώς είστε;
— Καλά μωρέ, κι εμείς τρέξιμο, όλα καλά!

Σίγουρα, δεν είναι όλα καλά! Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο! Δεν μπορεί να υπάρχει άνθρωπος να νιώθει ότι αυτή η καθημερινότητα είναι φυσιολογική! Το θέμα είναι, αφενός, αν το καταλαβαίνουμε και, αφετέρου, γιατί αυτό που ζούμε είναι τόσο αφύσικο, που καταλήγει να γίνεται ασφυκτικό.

Ας ξεκινήσουμε από κάτι απλό: αν νιώθεις ότι όλα πηγαίνουν καλά στη ζωή σου, συνέχισε να την απολαμβάνεις! Αυτό το άρθρο δεν έχει κάτι να σου προσφέρει. Αν, όμως, νιώθεις κι εσύ ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά, συνέχισε να διαβάζεις, ίσως κάτι σου προσφέρουν οι σκέψεις μου… 🙂

Τώρα. ας θέσουμε μαζί κάποιες πολύ απλές ερωτήσεις προς τον εαυτό μας. Για να δούμε…
— Πού μένεις;
— Πού δουλεύεις;
— Έχεις ελεύθερο χρόνο; Πότε;
— Πώς τον περνάς;
— Πότε βρίσκεσαι στη φύση;
— Πόσο χρόνο την εβδομάδα περνάς έξω από κτίρια;
— Τι δραστηριότητες κάνεις στη φύση;
— Πότε παρατήρησες τελευταία φορά τον ουρανό;
— Τον ήλιο;
— Πότε σταμάτησες τελευταία φορά ό,τι έκανες για να κοιτάξεις τη φύση γύρω σου;
— Πότε άκουσες τελευταία φορά συνειδητά τον ήχο της βροχής;

Για πες, λοιπόν, τι διαπίστωσες από τις απαντήσεις σου; Υπάρχει η φύση στη ζωή σου; Ζεις κοντά στη φύση; Την αναζητάς;
Έχουμε φτιάξει μία κοινωνία και μία ζωή ταχύτητας και έχουμε ταυτίσει την εξέλιξη με την επαγγελματική καταξίωση, την κοινωνική αναγνώριση και την οικονομική ευημερία. Η γαλήνη, η αρμονία και η ισορροπία είναι αξίες, στις οποίες δεν εκπαιδευόμαστε και δεν τις αναζητάμε στη ζωή μας. Θεωρούμε επιτυχημένο κάποιον στα 50 του αν έχει αγοράσει σπίτι, αμάξι, εξοχικό, ίσως σκάφος, δεύτερο αμάξι και πάει λέγοντας… Δεν δίνουμε καμία σημασία αν περνάει χρόνο στη φύση, αν αναπνέει σωστά, αν ασκείται καθημερινά, αν η μέρα του έχει στιγμές παύσεις και ηρεμίας, αν η μέρα του έχει μέσα αγκαλιές και χαμόγελα, αν ξαπλώνει το βράδυ στο κρεβάτι του με την ψυχή του γεμάτη…

Η ύλη που μας έχει κυριεύσει και το κυνήγι για τα υλικά αγαθά -τα οποία καλώς τα θέλουμε στη ζωή μας, γιατί μας προσφέρουν ευκολίες και ανέσεις- σε συνδυασμό με την τόσο έντονη επίδραση της εικονικής πραγματικότητας στη ζωή μας, έχει έναν μεγάλο χαμένο: τον εαυτό μας. Γιατί όλο αυτό το οικοδόμημα της σύγχρονης ζωής μάς έχει απομακρύνει από τη φύση και, κατ’ επέκταση, από τη φύση μας…
Είμαστε μέρος της φύσης, δεν είναι δυνατόν να θεωρούμε ότι μπορούμε να ζήσουμε έξω από αυτήν! Και γι’ αυτό, ξεκινάνε όλα τα σύγχρονα συμπτώματα και οι παθήσεις που εμφανίζονται συνεχώς με νέα ονόματα. Σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ., πάνω από 50 εκατομμύρια άνθρωποι (!!!) έχουν διαγνωστεί με κάποιο από τα 80 (!!!) και πλέον αυτοάνοσα νοσήματα! Αυτό-άνοσα νοσήματα: ο οργανισμός μας επιτίθεται δηλαδή στον εαυτό του, τι άλλο να κάνει το σώμα μας για να μας δείξει ότι κάτι δεν πάει καλά;;;

Προσωπικά, όσο μεγαλώνω θλίβομαι και απογοητεύομαι όλο και περισσότερο όσο συνειδητοποιώ πώς έχουμε στήσει τη ζωή μας στη σύγχρονη κοινωνία και πώς μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Όμως, ως φύση θετικός άνθρωπος, προσπαθώ να μετατρέψω αυτή τη θλίψη και την απογοήτευση σε δράση. Γι’ αυτό, έχω αλλάξει τη ζωή μου μια και δυο φορές για να έρθω πιο κοντά στη φύση και στη φύση μου και θα την ξαναλλάξω όσες φορές χρειαστεί, με σεβασμό βέβαια στους ανθρώπους με τους οποίους έχω επιλέξω να ζω μαζί τους. Θεωρώ ότι πραγματικά δεν υπάρχει άλλη λύση από την καθημερινή επαφή μας με τη φύση. Και όταν λέω επαφή, δεν εννοώ να μετακομίσουμε όλοι στα χωριά και να κοιτάμε όλη μέρα τον ουρανό και τη θάλασσα, αλλά να βάλουμε μικρές στιγμές στη μέρα μας στη φύση. Ακόμη κι αν ζούμε στο κέντρο μιας μεγαλούπολης, μπορούμε να…
🌸 Ξεκινήσουμε τη μέρα μας μόλις βγούμε από το σπίτι, σηκώνοντας τα μάτια μας ψηλά και αναζητώντας τον ουρανό!
🌸 Στρέψουμε το βλέμμα μας προς τον ήλιο όταν τον πρωτοαντικρύσουμε στη μέρα μας, πάρουμε μια ανάσα, του χαμογελάσουμε και τον καλημερίσουμε!
🌸 Περπατήσουμε 5’ στη μέρα μας! Από ή προς τη δουλειά ή το σχολείο των παιδιών, κατεβαίνοντας μία στάση νωρίτερα από τον προορισμό μας, πηγαίνοντας με τα πόδια στον φούρνο, το ATM ή το γυμναστήριο.
🌸 Βάζοντας στο Σαββατοκύριακό μας οπωσδήποτε μία σύντομη εξόρμηση στη φύση, έστω και για λίγες ώρες! Στο κοντινό μας πάρκο ή σε έναν κοντινό προορισμό, σε μία ανοιχτή παιδική χαρά με λίγο πράσινο, σε ένα βουνό ή στη θάλασσα!
🌸 Πετάξουμε για λίγο τα γυαλιά ηλίου και κοιτάξουμε κατάματα τον ήλιο και τον ουρανό! Μα είναι δυνατόν να έχουμε έλλειψη βιταμίνης D όλοι στην Ελλάδα;;;

Είμαι πεπεισμένη ότι όσο πιο κοντά βρισκόμαστε στη φύση, τόσο πιο κοντά ερχόμαστε στη φύση μας… Και τόσο πιο δυνατά αρχίζουμε να ακούμε την εσωτερική μας φωνή και να ανταποκρινόμαστε στις πραγματικές μας ανάγκες…

Για να συμβάλλω κι εγώ με τον τρόπο μου στην προσπάθεια κάποιου που θέλει να βάλει τη φύση στη ζωή του αλλά δεν ξέρει πώς, πού και με ποιον, έχω αποφασίσει να προσφέρω μία πρόταση σύντομης εξόρμησης σε όσους βρίσκονται στη δυτική Θεσσαλονίκη με outodoor συναντήσεις για περπάτημα και γιόγκα στη φύση, όταν το επιτρέπουν οι συνθήκες. Αν σε ενδιαφέρει να ενημερώνεσαι για τις συναντήσεις μας, μπορείς να συμπληρώσεις τα στοιχεία σου εδώ και θα λάβεις σύντομα νέα μας!

Μέχρι τότε, βάλε τη φύση στη ζωή σου και ζωγράφιζε τη μέρα σου με τα χρώματά της! 🎨

Α λ κ μ ή ν η ❤️

Photo by Heidi W. Hemmje on Unsplash